Z dniem 1 stycznia 2025 r. weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności… (Dz. U. z 2024 r. poz. 1936).
Na jego mocy od dnia 1 stycznia 2025 r. obowiązuje nowa Polska Klasyfikacja Działalności – PKD 2025, która zastąpiła dotychczasową – PKD 2007. Nowa PKD 2025 została dostosowana do zmian dokonanych w klasyfikacji Unii Europejskiej (NACE), aktualnych realiów rynku, technologii i przemian społecznych. Ujęto w niej rodzaje działalności, które pojawiły się w gospodarce w ostatnich latach, związane np. z gospodarką cyfrową, cyrkulacyjną czy biogospodarką. Doprecyzowano również opisy dotyczące tradycyjnych branż. Zmiany w PKD 2025, oprócz wprowadzenia nowych symboli grupowań bez zmiany ich zakresu, polegają na podziale lub połączeniu dotychczasowych pozycji, zmianie brzmienia niektórych grupowań, najczęściej w związku ze zmianą ich zakresu. Wprowadzono też nowe grupowania dla działalności, które do tej pory nie były wyodrębnione w klasyfikacji, jak np.: pośrednictwo w obrocie nieruchomościami, pośrednictwo w zakresie prowadzenia kursów i korepetycji czy pośrednictwo w zakresie działalności usługowej związanej z wyżywieniem.
Nowa klasyfikacja PKD 2025, podobnie jak PKD 2007, ma strukturę pięciopoziomową – od ogólnych sekcji, takich jak rolnictwo, budownictwo, transport, handel hurtowy, przez działy, grupy, klasy i podklasy opisujące bardziej szczegółowo daną działalność.
Nowe kody według PKD 2025 muszą stosować m.in.:
1) przedsiębiorcy, którzy dopiero rozpoczynają działalność i od 1 stycznia 2025 r. złożą wniosek o wpis do CEIDG,
2) przedsiębiorcy już wpisani do CEIDG, którzy od 1 stycznia 2025 r. złożą wniosek o:
3) przedsiębiorcy, którzy po 1 stycznia 2025 r. złożą wniosek o wykreślenie wraz z opcją zmiany danych, np. adresu, ale wskażą jako datę zaprzestania wykonywania działalności datę po 1 stycznia 2025 r.
Źródło: Gazeta Podatkowa nr 4 (2192) z dnia 13.01.2025, strona 2 – Spis treści »
Dział: Aktualności i sygnały
Kasowy PIT daje możliwość płacenia podatku dochodowego od osób fizycznych dopiero po otrzymaniu zapłaty od kontrahenta. Podatnicy, którzy skorzystają z tego rozwiązania, nie będą musieli płacić podatku w momencie wykonania usługi, dostawy towaru lub wystawienia faktury.
Podstawowa zasada rozliczania podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT) mówi, że obowiązek zapłaty przez przedsiębiorcę podatku dochodowego powstaje w momencie sprzedaży, czyli w chwili wydania towaru lub wykonania usługi (także częściowo). Nie może to nastąpić później niż wskazuje data wystawienia faktury albo uregulowania należności.
Jeżeli przedsiębiorca wystawił fakturę (musi to zrobić do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu sprzedaży), musi ją ująć w przychodach firmy i odprowadzić podatek dochodowy, nawet jeśli kontrahent mu jeszcze nie zapłacił. Jednocześnie przedsiębiorca może uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów fakturę za nabyte towary lub usługi, za które jeszcze nie zapłacił.
Kasowy PIT daje możliwość płacenia podatku dochodowego dopiero w momencie otrzymania od kontrahenta zapłaty za wystawioną fakturę.
Jeżeli skorzystasz z tego rozwiązania, nie będziesz musiał płacić podatku już w momencie wykonania usługi, dostawy towaru lub wystawienia faktury, lecz dopiero wtedy, kiedy otrzymasz zapłatę.
Taka sama zasada obowiązuje przy zaliczaniu w koszty uzyskania przychodów faktur zakupowych otrzymanych od kontrahentów, czyli możesz je ująć w kosztach uzyskania przychodów, dopiero jak zapłacisz za zakupiony towar lub usługę.
Z metody kasowego rozliczenia PIT mogą skorzystać przedsiębiorcy prowadzący samodzielnie jednoosobową działalność gospodarczą:
Ważne! Z kasowego PIT nie mogą skorzystać przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej oraz spółki jawnej.
Wybór kasowego PIT jest dobrowolny. Sam musisz ocenić, czy ta metoda rozliczenia podatkowego jest dla ciebie korzystna.
Oświadczenie o wyborze metody kasowej złóż na piśmie do właściwego naczelnika urzędu skarbowego do 20 lutego roku podatkowego. Jeżeli otwierasz działalność w trakcie roku – do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu rozpoczęcia działalności gospodarczej. Natomiast jeśli zakładasz firmę w grudniu, złóż oświadczenie do końca roku.
Jeśli wybierzesz metodę kasową, masz obowiązek ją stosować przez cały rok podatkowy.
Twój wybór przechodzi na następne lata, chyba że do 20 lutego roku podatkowego zawiadomisz naczelnika urzędu skarbowego, że rezygnujesz z tej metody.
Metoda kasowa PIT zakłada, że datą powstania przychodu jest dzień uregulowania należności, nie późniejszy niż dzień, w którym upływają dwa lata od dnia wystawienia faktury albo likwidacji działalności gospodarczej.
Oznacza to, że jeżeli wybierzesz metodę kasową rozliczenia PIT, po upływie dwóch lat od daty wystawienia faktury, lub w momencie likwidacji działalności, musisz zapłacić podatek, nawet jeśli kontrahent wciąż ci nie zapłacił.
Metodę kasową możesz zastosować wyłącznie do przychodów z transakcji z innym przedsiębiorcą, które są udokumentowane fakturami.
Metody kasowej PIT nie zastosujesz do przychodów z transakcji z podmiotem powiązanym z tobą, na przykład z firmą twojego małżonka albo spółką, w której masz ponad 5 procent udziałów, oraz takim, który ma miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd w tak zwanym raju podatkowym.
Kasowego rozliczenia PIT nie zastosujesz również do przychodów z tytułu zbycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, czyli na przykład ze sprzedaży samochodu, budynku albo maszyny.
Jeżeli wybierzesz kasową metodę rozliczenia PIT, musisz prowadzić ewidencję faktur, które dokumentują przychody rozliczane tą metodą.
Ewidencja musi zawierać datę wystawienia faktury, numer faktury, kwotę należności oraz datę uregulowania płatności.
Źródło: https://www.biznes.gov.pl/pl/portal/005347
Szanowni Państwo,
Przypominamy o obowiązku sporządzenia spisu z natury na dzień 31.12.2024
W razie wątpliwości prosimy o kontakt.
Poniżej artykuł, który opisuje powyższy przepis.
https://sgk.gofin.pl/10,302750,zamkniecie-podatkowej-ksiegi-przychodow-i-rozchodow-i.html
Obowiązek sporządzenia spisu z natury przez podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów nakłada § 24 rozporządzenia w sprawie PKPiR. Przepis ten stanowi, iż ww. podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury określonych składników majątku m.in. na koniec każdego roku podatkowego. Spis z natury sporządzony na koniec roku podatkowego uważa się jednocześnie za spis z natury na dzień 1 stycznia kolejnego roku podatkowego.
Spisem z natury objęte są następujące składniki majątku:
Spis z natury powinien obejmować również towary stanowiące własność podatnika, znajdujące się w dniu sporządzenia spisu poza zakładem podatnika, a także towary obce znajdujące się w zakładzie podatnika (towary obce nie podlegają wycenie; wystarczające jest ilościowe ich ujęcie w spisie towarów z podaniem, czyją stanowią własność).
UWAGA! W spisie z natury nie wykazuje się wyposażenia ani środków trwałych czy wartości niematerialnych i prawnych.
Spis z natury powinien zawierać co najmniej następujące dane:
Jeżeli podatnik prowadzi działalność kantorową, to spisem z natury obejmuje niesprzedane wartości dewizowe. W przypadku prowadzenia księgarń i antykwariatów księgarskich – w spisie można obejmować jedną pozycją wydawnictwa o tej samej cenie, bez względu na nazwę i nazwisko autora, z podziałem na książki, broszury, albumy i inne. Z kolei przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej – spisem z natury należy objąć niezużyte w toku produkcji materiały i surowce oraz ilość zwierząt według gatunków z podziałem na grupy.
Spis z natury powinien być sporządzony w sposób staranny i trwały oraz zakończony i zaopatrzony w podpisy osób uczestniczących w spisie.
Sporządzony spis z natury podlega odpowiedniej wycenie. Podatnik jest obowiązany dokonać wyceny składników objętych spisem najpóźniej w terminie 14 dni od dnia jego zakończenia.
Do określenia stanu wartościowego składników objętych spisem z natury podatnicy stosują głównie ceny zakupu lub nabycia albo ceny rynkowe czy koszty wytworzenia.
Sposób, w jaki należy dokonać wyceny składników objętych spisem z natury, przedstawia poniższa tabela.
Wycena składników objętych spisem z natury u podatników prowadzących PKPiR:
Składniki objęte spisem z natury: | Sposób wyceny: |
materiały i towary handlowe | według cen zakupu lub nabycia albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia |
półwyroby (półfabrykaty), wyroby gotowe, braki własnej produkcji | według kosztów wytworzenia |
produkcja niezakończona przy działalności usługowej i budowlanej | według kosztów wytworzenia, z tym że nie może to być wartość niższa od kosztów materiałów bezpośrednich zużytych do produkcji niezakończonej |
odpady użytkowe, które w toku działalności utraciły swoją pierwotną wartość użytkową | według wartości wynikającej z oszacowania uwzględniającego ich przydatność do dalszego użytkowania |
niesprzedane wartości dewizowe | według cen zakupu, jednak w wysokości nie wyższej niż kurs średni ogłaszany przez NBP w dniu kończącym rok podatkowy |
produkcja zwierzęca | według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, z uwzględnieniem gatunku, grupy i wagi zwierząt |
W celu ustalenia wartości poszczególnych składników spisu z natury materiałów i towarów handlowych według cen nabycia należy ustalić procentowy wskaźnik kosztów ubocznych zakupu (kolumna 11 PKPiR) w stosunku do ogólnej wartości zakupu towarów handlowych i materiałów zewidencjonowanych w kolumnie 10 (suma kosztów ubocznych zakupu przemnożona przez 100 i podzielona przez wartość zakupu).
O tak ustalony wskaźnik należy podwyższyć jednostkowy koszt zakupu, a następnie ustalić wartość poszczególnych składników spisu z natury. Podatnik może również dokonać wyceny wartości materiałów i towarów handlowych według cen zakupu, tj. bez podwyższenia tej ceny o wskaźnik kosztów ubocznych zakupu.
W razie przyjęcia do wyceny towarów kwoty niższej od ceny zakupu lub nabycia albo od kosztów wytworzenia, w szczególności z powodu uszkodzenia, wyjścia z mody, należy przy poszczególnych pozycjach uwidocznić również jednostkową cenę zakupu (nabycia) lub koszt wytworzenia.
W przypadku zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów lub zwiększenia przychodów na podstawie art. 22p ustawy o PDOF (tj. m.in. płatności bez pośrednictwa rachunku płatniczego), jeżeli było to związane z zaliczeniem do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących składników objętych spisem z natury – wartość spisu pomniejsza się o kwotę, o którą zmniejszono koszty lub zwiększono przychody.
Spis z natury podatnicy wpisują do księgi podatkowej według poszczególnych rodzajów jego składników lub w jednej pozycji (sumie), jeżeli na podstawie spisu zostało sporządzone odrębne, szczegółowe zestawienie poszczególnych jego składników (zestawienie przechowuje się łącznie z księgą).
W przypadku, gdy podatnik na koniec roku podatkowego nie posiada składników majątku podlegających wykazaniu w spisie z natury, w związku z czym wartość spisu wynosi 0 zł, zasadne jest, aby taką informację zamieścił w księdze.
Od przyszłego roku blisko milion przedsiębiorców zapłaci niższą składkę, a przychody ze sprzedaży środków trwałych nie będą wchodziły do podstawy naliczania składki zdrowotnej. Przyjęte przez Sejm rozwiązania realizują zapowiedzi reformy zasad rozliczania składki zdrowotnej płaconej przez przedsiębiorców.
27 listopada br. Sejm przyjął ustawę wraz z autopoprawką do ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Od 2025 r. minimalna podstawa składki zostanie zmniejszona do poziomu 75% minimalnego wynagrodzenia. Do przepisów, które przewidują, że przychody ze sprzedaży środków trwałych (np. nieruchomości) nie będą wchodziły do podstawy naliczania składki zdrowotnej, dodana zostanie rządowa autopoprawka. Zakłada ona zmniejszenie minimalnej podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne dla przedsiębiorców.
Oznacza to, że od 2025 r.:
Przepisy związane z obniżeniem minimalnej podstawy wymiaru składki zdrowotnej wejdą w życie 1 stycznia 2025 roku.
Źródło: https://www.pit.pl/aktualnosci/sejm-przyjal-zmiany-w-skladce-zdrowotnej-1010519
Eksperci biją na alarm: składanie wniosków o wakacje składkowe (RWS) przez biura rachunkowe w imieniu klientów może skutkować poważnymi konsekwencjami. Według specjalistów księgowi i biura rachunkowe nie mają prawa do składania wniosków RWS o wakacje w ZUS w imieniu klientów. Taki wniosek rodzi też ryzyko dla przedsiębiorców. Wyjaśniamy dlaczego przedsiębiorca powinien samodzielnie zatwierdzić wniosek RWS.
Jak wynika z analizy prawnej przeprowadzonej przez doradców podatkowych: Macieja Wrońskiego, Tomasza Smolarka i Radomira Szarańca oraz księgowego Dariusza Soleńskiego, biura rachunkowe nie mają prawa by reprezentować przedsiębiorców w składaniu wniosku RWS o wakacje składkowe.
Jak wskazują eksperci, składanie wniosków o wakacje składkowe RWS zawiera kluczowy element, który może być kłopotliwy dla biur rachunkowych. Chodzi o oświadczenie przedsiębiorcy, w którym ten deklaruje:
„Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”
To oświadczenie odnosi się do artykułu 233 Kodeksu karnego, który przewiduje kary za składanie fałszywych zeznań. Eksperci podkreślają, że podpisanie takiego oświadczenia możliwe jest wyłącznie przez osobę, której ono dotyczy – czyli przedsiębiorcę. Oznacza to, że żadna osoba trzecia, w tym pracownik biura rachunkowego, nie ma uprawnień, by przejąć tę odpowiedzialność. W praktyce oznacza to, że popularne upoważnienie PEL nie zastąpi osobistego podpisu przedsiębiorcy.
Komentarz doradcy podatkowego – Tomasza Smolarka Artykuł 233 kodeksu karnego przewiduje odpowiedzialność karną za składanie fałszywych zeznań. Paragraf 6 tego przepisu stwierdza, że jeżeli przepis ustawy przewiduje możliwość odebrania oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej, to odpowiedzialność karną stosuje się też do osoby składającej fałszywe oświadczenie. W przypadku odpowiedzialności karnej mamy do czynienia z odpowiedzialnością zindywidualizowaną i osobistą, co oznacza, że odpowiedzialności za popełniony czyn nie może przejąć na siebie nikt inny jak tylko sprawca czynu zabronionego. Nie może jej więc przejąć pełnomocnik – kimkolwiek by nie był – a zatem nie jest możliwe podpisanie przez niego oświadczenia we wniosku RWS za danego płatnika składek. Oczywiście wniosek RWS przygotować może Biuro Rachunkowe. Przygotowany wniosek z odpowiednio podpisanym oświadczeniem płatnika także może wysłać Biuro Rachunkowe. Jednak akt podpisania oświadczenia musi być osobisty – wyjaśnia Tomasz Smolarek – doradca podatkowy. Czy ZUS będzie podchodził do złożonych wniosków zgodnie z literą prawa? Trudno powiedzieć. W czasach pandemii covid ta reguła była masowo ignorowana przez organ rentowy. Co może grozić danemu biuru, którego złożony wniosek zostanie odrzucony z powodu niewłaściwego wypełnienia? Obawiam się, że takie biuro może być pociągnięte do odpowiedzialności na podstawie Kodeksu Cywilnego i jego zapisów dotyczących odpowiedzialności deliktowej i/lub kontraktowej – dodaje ekspert. |
Eksperci podpowiadają, że jedyną właściwą metodą jest przygotowanie oświadczenia przez przedsiębiorcę oraz podpisanie go przez niego osobiście, a następnie dołączenie skanu do wniosku RWS. Jednak to nie wszystko. Sam skan, dołączony przez księgowego, może być niewystarczający. Artykuł 76a § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego jasno wskazuje, że:
„Zamiast oryginału dokumentu strona może złożyć odpis dokumentu, jeżeli jego zgodność z oryginałem została poświadczona przez notariusza albo przez występującego w sprawie pełnomocnika strony będącego adwokatem, radcą prawnym, rzecznikiem patentowym lub doradcą podatkowym.”
Oznacza to, że poświadczenia skanu może dokonać tylko osoba o odpowiednich kwalifikacjach – adwokat, radca prawny lub doradca podatkowy, i to osobiście. Księgowy ani inny pracownik biura rachunkowego nie może dołączyć takiego dokumentu, ponieważ ich status zawodowy nie jest akceptowany przez przepisy w tej kwestii.
Eksperci, analizując przepisy, przedstawili modelową procedurę, która minimalizuje ryzyko prawne dla przedsiębiorców oraz dla biur rachunkowych:
Choć zasady dotyczące wakacji składkowych wydają się proste, a same przepisy liczą zaledwie kilka stron, to jednak ich interpretacja może prowadzić do nieoczywistych komplikacji. Eksperci podkreślają, że jeśli biuro rachunkowe już złożyło wniosek w imieniu klienta, warto rozważyć jego wycofanie i ponowne złożenie zgodnie z prawidłową procedurą. Takie działanie pozwoli przedsiębiorcy uniknąć potencjalnych problemów prawnych, związanych z odpowiedzialnością karną.
Eksperci apelują do biur rachunkowych, aby podczas składania wniosków RWS zachowywali szczególną ostrożność i skrupulatnie przestrzegali przepisów. Ważne jest, by zadbać o to, aby przedsiębiorca samodzielnie finalizował wniosek i podpisywał oświadczenia. Dzięki temu biura rachunkowe zapewnią swoim klientom pełną zgodność z przepisami i minimalizują ryzyko odpowiedzialności karnej, a przedsiębiorcy mogą spać spokojnie, wiedząc, że wszystko odbyło się zgodnie z prawem.